Na het ontbijt kijken we een beetje rond bij Lake Tahoe. Hier komen de Californiërs voor de wintersport of in de zomer naar hun vakantiehuis aan het meer. Het is een mooi gebied: een meer tussen de bergen in, veel sparren en (houten) huisjes. Het ziet er qua uitstraling veel Europeser uit dan andere dorpen/steden, een beetje als een Zwitsers dorp. Maar we zitten niet in de goede tijd hier, het wintersport seizoen is net voorbij en het zomerseizoen is nog niet begonnen. Het is dus erg rustig, en het weer zit vandaag niet erg mee. Een graad of 13 en Nederlands grijs bewolkt. We hadden het plan (mits mooi weer) om hier een dag te blijven. Er zijn zelfs mooie strandjes aan het meer gemaakt en je kunt boten, jetski´s en kano´s huren.

Maar met dit weer is aan het meer liggen of een boottochtje niet aan de orde dus na wat tussenstopjes om bij het meer te kijken zetten we koers naar Bodie.

Bodie is een ‘ghost town’; een verlaten mijnstadje. De weg ertoe duurt weer wat langer dan gedacht (incl. een shop-stop bij Wallmart en een picknick langs een meer); we zijn weer een paar uur onderweg. Rond 15:40 draaien we de bergweg naar het stadje zelf op. Die is een kilometer of 20 waarvan de laatste 4 onverhard. Er staan hekken beneden waarop staat dat je na 16:00 uur ‘het park’ niet meer in mag rijden. Maar er staat niet op hoe laat je er uit moet zijn. We scheuren dus naar boven om voor 16:00 bij de ingang te zijn. De laatste 4 kilometer is gravel, stenen en zand. Maar als een volleerd rally equipe schieten we omhoog zodat we om 15:58 bij het hek zijn. Alwaar een vriendelijke ranger verteld dat ze over 2 minuten dicht gaan en dat we dus geen tijd meer hebben om ook maar eens stukje het dorpje in te lopen. We mogen van een afstandje wat foto’s maken en dan moeten we weg. Grrrr……

We komen een ouder Nederlands stel tegen dat net een uurtje rondgekeken heeft en nu ook (net als wij) naar Yosemite National Park wil. Maar de Tioga Pass (een weg in Yosemite waar je overheen komt als je de dichtstbijzijnde ingang neemt) is nog dicht. Die gaat pas (vanwege sneeuw) in juni open. Dat die kans bestond wisten we, dat hadden we al in Nederland uitgezocht. We moeten dan om het park heenrijden en van de andere kant erin. Maar de wegen eromheen zijn ook nog dicht. We moeten dus eerst een heel stuk noordelijker rijden voordat we eromheen kunnen. Zal wel een klein dagje rijden zijn.

Gelukkig zitten we ruim in de tijd, we besluiten om te gaan overnachten in Mammoth Lakes, een stadje op 50 minuten afstand van de ingangsweg naar Bodie zodat we morgenvroeg toch naar Bodie kunnen en daarna de omweg om Yosemite heen kunnen nemen.

Als we Mammoth Lakes inrijden (de weg blijft maar omhoog gaan): verassing! Het is een skioord! We zitten op de top van de bergen, 2600 meter hoog, een graad of4, het sneeuwt zachtjes en waait minder zacht. Het ziet er heel leuk uit, voor Amerikaanse begrippen chique en gezellig! We nemen het ‘Swiss Chalet’ als motel; kamertjes in Zwitserse stijl. Niet luxe of nieuw, wel gezellig!

We kijken even in het centrum van het stadje. Heel leuk allemaal. Eten e.d. is niet goedkoop. Daarna rijden we even naar een skipiste om een blikje te werpen (we laten het niet achter) en rijden naar een restaurant dat ons aanbevolen was door de rare snuiter achter de balie van ons motel. Het eten is ook niet goedkoop, maar eindelijk erg goed! Mjammie, geen burgers maar lekkere soep, heerlijke salade en pasta met zalm (Andrea) en kip (Onno). En nette bediening, een wijnkaart en mogelijkheid tot een biertje bij het eten (vaak is het alleen frisdrank).

Met het buikje vol kijken we nog even rond en gaan dan lekker terug naar ons Zwitsers hokje.